Speechless Song, being many, seeming one (2011)

Speechless Song, being many, seeming one (2011) is de compositie die Brewaeys als plichtwerk voor de halve finales van de Koningin Elisabethwedstrijd schreef, maar die daar nooit uitgevoerd werd. De kranten kopten: ‘Opgelegd stuk Koningin Elisabethwedstrijd “te moeilijk”’ en ‘Un “sonnet” qui fait des vagues’. Het werk werd door de jury ingetrokken, omdat het te moeilijk zou zijn om op korte tijd in te studeren. Op 31 maart van datzelfde jaar werd het stuk gecreëerd door sopraan Laure Delcampe tijdens het slotconcert van Ars Musica in het Paleis voor Schone Kunsten (Bozar) in Brussel.

Het lyrische werk voor solo stem leent de tekst van Shakespeares achtste sonnet: Speechless Song, being many, seeming one. De zanger(es) begeleidt zichzelf met twee crotales. Later zou Brewaeys nog een ensemblebewerking van Speechless Song voor Odysseia Ensemble maken, maar die bleef helaas onafgewerkt. De onafgewerkte compositie werd in het voorjaar van 2021 toch gecreëerd door het Odysseia Ensemble, nadat ze eind 2020 al een opname van het werk maakte. Odysseia Ensemble koos ervoor het werk onafgewerkt te laten, de twee afgewerkte delen in première te laten gaan en het werk te besluiten met de versie voor solo stem en crotales, op één kort elementje na: helemaal op het einde voegde Brewaeys nog een korte stijgende lijn aan het werk toe voor fluit. Een inspirerend beeld van de immer optimistische Brewaeys die de muziek nooit zou ‘neerleggen’. Katrien Gaelens en Dries Tack van het Odysseia Ensemble maakten een boeiende podcast over het productieproces van die opname en creatie.